मित्र भेट

धेरै पहिलेदेखि मलाई म चितवनमा २ वर्षसम्म बस्दाका अनुभवहरुको बारेमा व्लग लेख्न मन लागिरहेको थियो त्यही भएर त्यतिवेलाका केही फोटोहरु पनि स्क्यान गरिराखेको थिएँ । तर कार्यव्यस्तता र अन्य विभिन्न कुराले त्यत्तिकै अड्काइरहेको थियो । तर कहिलेकाहीँ सोच्दै नसोचेको कुरा पनि भइदिँदो रहेछ । त्यस्तै हिजो साँझ एउटा अचम्म भयो । १० वर्षअघि चितवनमा रहँदाका साथीहरुमध्ये कमलले अचानक मलाई फोन गर्‍यो हामी दमकभन्दा १० कि.मि. पर छौं, तिमीलाई भेट्न आउँदैछौं भनेर । म उनिहरुलाई एकदमै सम्झिरहन्थें । त्यही भएर कमल आउँदै गरेको कुरा सुनेर म एकदमै उत्साहित भएँ र भनें - दमक आएपुगेपछि मलाई फेरि फोन गर्नु म भएको ठाउँ देखाइदिन्छु । नभन्दै १५-२० मिनटपछि फेरि कमलको फोन आयो । उनीहरु दमक आइपुगेछन् । म भएको ठाउँभन्दा करीव १०० मि‌टर पर रहेछन् । मैले यताबाट यसरी आउँदै गर म बाहिर निस्केर तिमीलाई हेर्दै गर्छु भनें । र बाहिर निस्केर बाटो हेर्न थालें । एकैक्षणमा मैले कमललाई देखिहालें । पछिपछि आनन्द पनि रहेछ । चितवनमा रहँदा उनिहरु मेरा एकदमै मिल्ने साथी थिए ।

हेटौडाको सहीद पार्कमा आनन्द कमल र म आजभन्दा ठीक १० वर्ष अघि ।

हिजो साँझ हामी तीन जना यहीँ दमकमा

हामी धेरै ठाउँहरु पनि घुमेका थियौं । मनकामना, लुम्विनी, हेटौडाको सहीद पार्क, सौराहा, गैंडाकोटको कालिका मन्दिर आदि धेरै ठाउँहरु हामी ३ जना र अफिसका अरु साथीहरु समेत घुमेका थियौं ।

टाढा घुम्न जाँदा चाहीँ अरुहरुलाई पनि सामेल गराइन्थ्यो । तर फिल्म हेर्न र रेष्टुरेण्ट जाँदा चाहिँ प्राय: हामी ३ जना मात्रै जाने गर्थ्यौं । मैले चितवन छोडेपछि कमलसँग २ पटक र आनन्दसँग १ पटक मात्र भेट भएको थियो यहिँ दमकमै । कमल एकपटक अफिसकै काममा आएको थियो र अर्कोपल्ट चाहीँ उमेश दाइको विहेमा आनन्द र अरु सवैसँग ।
हिजो पनि उनिहरु अफिसकै कामको सिलसिलामा इटहरी आएका रहेछन् । त्यहाँसम्म आइसकेपछि किन मलाई नभेट्ने भनेर यता आएका रहेछन् । मैले यतै बस्नु पर्छ आज भनेको हतार छ फेरि इटहरी नै पुग्नु पर्छ भनेर आधा घण्टा पनि राम्रोसँग नवसी हिँडिहाले । इटहरी पुगेपछि आइपुग्यौं भनेर फोन गरेका थिए ।

पुरानो सम्झना - केही फोटोहरु :